Shit happens!

wcpapier

Pfffff

|Mier| Op sommige dagen kan ik er minder goed tegen dan op andere. Soms wordt ik gek van iedereen die iets van mij moet of wil.

‘Mama waar is dit’ ‘mama waar is dat’  ‘Almira kun je mij helpen’ ‘Almira ik kan het niet vinden…’

De oudste van de 3 weet dat als ze mama niet kan vinden ik waarschijnlijk met de deur op slot op de WC zit. Dat ik even een moment voor mijzelf nodig heb. Ik zit daar niet te doen waar de WC voor bedoeld is, ik wil gewoon rust. In het donker even een paar minuten niks.

En dan gaat het weer los en wordt ik opgeschrikt door een keiharde ‘ALMIRAAAAA!!!’. Op dat moment denk ik dat het huis in brand staat maar mijn naam wordt al snel gevolgd door de magische woorden ‘ik moet poepen’. Ik heb nooit lang rust.

Nadat de zusjes aan hem melden dat ik er zo aan kom, gaat het gillen gewoon door. Er  gaat iets niet goed in mijn hoofd, kortsluiting. Het liefste wil ik heel hard terug schreeuwen. Maar nee, ik blijf rustig. Hij kan het ook niet helpen dat moeder natuur roept.

Vol goede moed loop ik naar het tweede toilet, boven. Ik tref daar een wc aan die tot de rand toe gevuld is met wcpapier. Ik hoop dat dit in 1x weggespoeld kan worden, dat ik niet met een ontstopper aan de slag moet.

Ik doe mijn ogen dicht en mijn hand gaat langzaam richting de knop om door te spoelen. Eerst nog een klein schietgebedje. Het is tenslotte zondag, misschien helpt het. Mijn hart klopt in mijn keel, daar gaat ‘ie!

Het lijkt er op dat het water zonder veel problemen al het papier en de rest weg heeft gekregen, maar dat weet ik pas zeker als ik mijn ogen weer open doe. Als de wc klaar is met spoelen doe ik ze open en ik laat een zucht van verlichting ‘gelukkig, dat is weg’.

Ik stuur iedereen naar beneden om lekker buiten te gaan spelen, binnen zitten kan de hele winter nog.

Vervolgens sluit ik mijzelf op in de badkamer waar ik opnieuw een moment voor mijzelf probeer te creëren.

De oplossing

Er is helaas geen oplossing voor kinderen die je, altijd, nodig hebben. Maar voor de wc papier kwestie hebben we er nu wèl een!

Voor kinderen is het vaak lastig inschatten hoeveel wc papier ze moeten gebruiken. Wij hebben nu een rode strook papier op de muur geplakt. De kinderen weten dat ze bij deze strook het papier af moeten scheuren. Zo zijn wij van 17 velletjes terug gegaan naar max. 3 velletjes per veegbeurt.

Eureka!

Almira

Misschien vind je dit ook leuk?

1 comment

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *